Ken je dat verhaal van die houthakker in het bos? Hij moet en zal vandaag een boom omzagen. Het zaagblad is bot, maar hij blijft doorgaan. Hij is te druk om te stoppen en een zaagblad te vervangen – hoewel hij ergens weet dat hij daarna veel effectiever zal zijn.

Als ik eerlijk ben, herken ik mezelf daar pijnlijk goed in. Wanneer ik geconfronteerd word met een ‘uitdaging’, is mijn eerste reflex vaak: hard aan de slag, of de pijn verdoven met afleiding. Maar ik ontdek steeds meer dat het niet de harde werker is beste resultaten boekt.

Maarten Luther had daar een scherpere intuïtie voor. Als hij een drukke dag had, nam hij extra tijd voor gebed. Want: “Wie druk is, moet des te meer bidden.” Het is in de stilte voor Gods aangezicht, dat kracht wordt vernieuwd, de weg wordt gebaand, de zaag gescherpt. En dat is ook precies waarom ik bij Expeditie Klooster betrokken ben.

Als jongerenwerker wil ik samen met jou —jongvolwassene aan het begin van je carrière, net als ik overvoerd met verwachtingen en prikkels— op zoek naar een gezondere reflex. In een wereld die je continu vertelt dat je moet presteren en het beste uit jezelf moet halen, gun ik je iets anders. Tijd, rust, stilte, vrede.

De kloosterlingen oefenen zich daar in. En wij mogen een paar dagen met hen meedoen. Niet om te vluchten van je roeping, maar die scherper te zien. Niet om mínder te produceren, maar wel béter.

Ik kijk ernaar uit je te ontmoeten tijdens Expeditie Klooster.